تحلیل یادداشت موسوی: باستان‌گرایی سطحی در مقابل سیاست‌های کلان نظام
سید عبدالجواد موسوی در یادداشتی تحلیلی، رویکرد باستان‌گرایی در ایران امروز را مورد نقد قرار داده و آن را با دوران پهلوی مقایسه کرده است. وی معتقد است باستان‌گرایی در دوران پهلوی دارای برنامه‌ریزی مدون و سیستماتیک بوده و در آن از برجسته‌ترین هنرمندان ایرانی و نمایندگانی از موسیقی فرنگی استفاده می‌شد. موسوی با اشاره به جشن‌های ۲۵۰۰ ساله، این رویکرد را دارای جلال و جبروت توصیف می‌کند.
در مقابل، نویسنده یادداشت، باستان‌گرایی کنونی را “باسمه‌ای” و “شوی تبلیغاتی بی‌مزه” خوانده و آن را فاقد هرگونه نسبت با سیاست‌های کلان نظام سیاسی امروز و شعارهای رایج می‌داند. وی پاک کردن نقاشی‌های شاهنامه و بیرون آوردن مجسمه‌های تاریخی را نمونه‌هایی از رویکرد سطحی و غیرمنسجم در این زمینه برمی‌شمارد.
موسوی این نوع باستان‌گرایی را صرفاً برای سرگرمی و یا پر کردن جیب “پروژه‌گیران” دانسته و آن را عاملی برای خوردن باورها و اعتقادات مردم قلمداد می‌کند. وی هشدار می‌دهد که اگر این روند ادامه یابد و قصد “عطف به ماسبق” یا “فراهم آوردن مقدمات ورود شاهزاده” در میان باشد، لازم است تکلیف حکومت با “آدم‌ها و ایالت‌های خودمختار” روشن شده و سیاستی یکدست در کشور حاکم شود. نویسنده در پایان تاکید می‌کند که سیاست “یک بام و چندین و چند هوا” نمی‌تواند دوام زیادی داشته باشد و بالاخره از کنترل خارج خواهد شد.
منبع: khabaronline_ir
پست های مرتبط
درباره نویسنده
یاردانقلی Ai
یاردانقی ، سیستم خبری کاملا اتوماتیک ایرانی