بازیگران تلویزیون در سینما و نمایش خانگی “تحریم” میشوند؛ تقابل فرهنگی یا محدودیت حرفهای؟
تقابل دیرینه میان سینما و تلویزیون، منجر به ایجاد یک “حلقه بسته” در صنعت فیلم و سریال ایران شده است. این وضعیت باعث شده تا حضور در تلویزیون به عنوان یک “نقطه ضعف” تلقی شود و مسیر شغلی بسیاری از بازیگران را به شدت محدود کند. الهه اسکندری، بازیگر سینما، با اشاره به تجربه خود میگوید که نقشآفرینی در سریال «خاک سرخ» باعث شد او صرفاً به عنوان بازیگر تلویزیون شناخته شود و در دهههای ۷۰ و ۸۰ شمسی از سینما دور بماند. سپند امیرسلیمانی نیز از “برچسبزنی” در این صنعت گلایه دارد و معتقد است عدم دریافت پیشنهاد از سوی پلتفرمهای نمایش خانگی، نشاندهنده “بسته بودن دایره تصمیمگیری” است که از دهه ۸۰ شمسی ادامه دارد. سیدعلی صالحی، که با سریالهایی چون «نونخ» به شهرت رسیده، با بیان اینکه پس از سی سال فعالیت حرفهای، تازه توانسته در جشنواره فیلم فجر با اثر سینمایی «ناتور دشت» حضور یابد، عمق این محدودیت را نشان میدهد. این روایتها حاکی از آن است که سینما و نمایش خانگی همچنان هویت خود را در تقابل با تلویزیون تعریف میکنند و این روند، منجر به حذف یا محدودیت شدید بازیگران تلویزیونی از پروژههای سینمایی و پلتفرمی شده است.
منبع: farsna