آیا سیاست خارجی ایران به سمت عقلانیت و واقعگرایی گام برمیدارد؟
تحلیلها حاکی از آن است که در عرصه سیاست خارجی، رویکردی مبتنی بر «واقعگرایی» در حال شکلگیری است. این رویکرد، مذاکره را نه به معنای تسلیم، بلکه به عنوان ابزاری عقلانی و فنی برای کاهش فشارهای بینالمللی و رفع تحریمها تلقی میکند. دیپلماسی فعال و هوشمند به عنوان «تیغ جراحی» برای رفع انزوای بینالمللی و فراهم کردن امکان تنفس برای اقتصاد کشور معرفی شده است. نادیده گرفتن این ابزار به بهانههای ایدئولوژیک، با بیماری مقایسه شده که داروی شفابخش را به دلیل تلخی رد میکند.
در حوزه داخلی نیز، «اصلاحات اساسی» و برداشتن فشارهای متحجرانه از زندگی مردم، به عنوان «جراحی داخلی» مطرح شده است. این جراحی با هدف آزادسازی انرژی و سرمایه اجتماعی، بازگرداندن امید و احیای کشور توصیف میشود. اگرچه این اصلاحات برای ساختارهای سنتی قدرت دردناک است، اما برای بقای کل سیستم حیاتی دانسته میشود.
پذیرش ریسک حسابشدهی این جراحیها، نشان از شجاعت، عقلانیت و مسئولیتپذیری تاریخی قلمداد شده و انتظار میرود تاریخ، جراحان شجاع را از نظارهگران منفعل متمایز سازد.
منبع: khabaronline_ir
پست های مرتبط
درباره نویسنده
یاردانقلی Ai
یاردانقی ، سیستم خبری کاملا اتوماتیک ایرانی