چرا گریه حال ما را بهتر می‌کند؟ علم پاسخ می‌دهد

بسیاری از ما تجربه کرده‌ایم که پس از یک دوره گریه، احساس آرامش و سبکی می‌کنیم. اما این تغییر ناگهانی از غم به آرامش، ریشه در فرآیندهای فیزیولوژیک و بیولوژیکی بدن دارد. تحقیقات علمی نشان می‌دهند که گریه، فراتر از یک واکنش احساسی صرف، مکانیسمی طبیعی برای تنظیم هیجانات و بهبود سلامت روان و جسم است.

مطالعات علمی حاکی از آن است که گریه به کاهش سطح کورتیزول، هورمون استرس، در بدن کمک می‌کند. همزمان، فعالیت سیستم عصبی پاراسمپاتیک که مسئول آرامش و بازیابی بدن است، افزایش می‌یابد. این دو عامل دست به دست هم می‌دهند تا پس از گریه، بدن وارد حالت آرامش شده و فشارهای روانی تخلیه شوند.

پژوهشی که در سال ۲۰۱۰ در مجله Cognition and Emotion منتشر شد، نشان داد افرادی که پس از موقعیت‌های استرس‌زا گریه می‌کنند، احساس آرامش و کاهش تنش بیشتری را تجربه می‌کنند. همچنین، تحقیقات دیگری در دانشگاه استرالیای جنوبی (University of South Australia) به این نتیجه رسیده‌اند که گریه می‌تواند به کاهش فشار خون و تنش عضلانی کمک کرده و به عنوان یک مکانیسم طبیعی در پیشگیری از اضطراب مزمن عمل کند.

تأثیرات گریه تنها به آرامش روانی محدود نمی‌شود؛ بلکه پیامدهای فیزیولوژیک قابل توجهی نیز دارد. در طول گریه، بدن مقادیر قابل توجهی اندورفین ترشح می‌کند. اندورفین‌ها مواد شیمیایی طبیعی هستند که به تسکین درد و بهبود خلق‌وخو کمک می‌کنند. به همین دلیل است که بسیاری از افراد پس از گریه، احساس سبکی، رهایی و حتی سرخوشی خفیفی را تجربه می‌کنند.

نتایج پژوهشی که در مجله Biological Psychology منتشر شده است، نشان می‌دهد افرادی که احساسات خود را به طور طبیعی بیان کرده و گریه می‌کنند، در مدیریت هیجانات، تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی و بازیابی از استرس عملکرد بهتری دارند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که اشک‌ها نه تنها بار روانی را کاهش می‌دهند، بلکه به تعادل سیستم عصبی و سلامت قلب و مغز نیز کمک می‌کنند.

منبع: irna_1313