اینترنت بدون فیلتر؛ حلال برای خواص، حرام برای عوام؟

یادداشت سید عبدالجواد موسوی در خبرآنلاین به موضوع استفاده از فیلترشکن‌های اهدایی نظام و تناقضات پیرامون آن پرداخته است. افشای اسامی افرادی که از این فیلترشکن‌ها بهره‌مند شده‌اند، طیف وسیعی از اپوزیسیون تا افراد بی‌ارتباط را شامل می‌شود. نکته جالب توجه، استفاده برخی از این افراد از فیلترشکن‌ها برای دفاع از فیلترینگ پلتفرم‌هایی است که خود در آن‌ها فعال هستند.

این یادداشت با اشاره به اینکه این وضعیت از نگاه مردم عادی متناقض و نادرست به نظر می‌رسد، ریشه آن را در تفاوت نگاه “سواران” و “پیادگان” جامعه می‌داند. “سواران” که از بالا به مسائل می‌نگرند، دیدگاهی متفاوت از “پیادگان” دارند که بار مشکلات را بر دوش می‌کشند.

یکی از دلایل اصلی مخالفت با رفع فیلتر، کسب درآمد از طریق فروش فیلترشکن عنوان شده است. نویسنده با مقایسه این وضعیت با قاچاق سوخت و تحریم، معتقد است که همانطور که تحریم برای برخی کاسبی ایجاد کرده، فیلترینگ نیز برای عده‌ای سودآور است و کسی جرأت برخورد با این افراد را ندارد.

همچنین، بهره‌مندان از فیلترشکن‌های “مرحمتی” خود را مستثنی دانسته و معتقدند که صلاحیت استفاده از پلتفرم‌های بدون فیلتر را دارند، در حالی که مردم عادی فاقد این صلاحیت هستند. این دیدگاه با مثالی از درخواست اینترنت “سفید” برای یک مدیر وزارت ارتباطات و پاسخ او مبنی بر “ما فرق داریم” برجسته شده است.

در نهایت، نویسنده نتیجه می‌گیرد که این “تفاوت” میان “ما” و “آن‌ها” ریشه اصلی این تناقضات است. استفاده از فیلترشکن رایگان برای مردم عادی “حرام” و برای “خواص”، “برگزیدگان” و “کاسبان” حلال است. این یادداشت با لحنی انتقادی، به شکاف طبقاتی و تبعیض در دسترسی به اطلاعات اشاره دارد.

منبع: khabaronline_ir