وام ۵۰۰ میلیارد دلاری؛ راه‌حلی پایدار برای مشکلات ایران؟

دریافت وام ۵۰۰ میلیارد دلاری از صندوق بین‌المللی پول در آذر ماه ۱۴۰۴، هرچند ممکن است در کوتاه‌مدت حال و هوای کشور را تغییر دهد و به بحران‌های اقتصادی و آلودگی هوا پاسخی موقت بدهد، اما کارشناسان معتقدند این مبلغ نمی‌تواند راه‌حل پایدار و بلندمدتی برای مشکلات اساسی ایران باشد. محمدعلی دستمالی در تحلیلی در خبرآنلاین، سه دلیل اصلی را برای این ادعا برمی‌شمارد:

**۱. مردم و مشروعیت:** مشکلات ریشه‌ای در رابطه مردم و حکومت، مفاهیمی چون مشروعیت و مقبولیت، با تزریق پول، یارانه، رانت یا هدایا قابل ترمیم و تقویت نیستند. این مسائل نیازمند رویکردهای بنیادین‌تر در حکمرانی هستند.

**۲. ساختار حکمرانی:** ساختار قدرت و نظام حکمرانی در ایران دارای اشکالات اساسی است. این ایرادات باعث می‌شود که از مرحله ایده و طرح تا تصمیم‌گیری، اجرا و پس از اجرا، شاهد «خام‌سوزی سیستمی» باشیم؛ یعنی منابع و فرصت‌ها بهینه مصرف نمی‌شوند.

**۳. جایگاه در اقتصاد جهانی:** عدم مراوده مؤثر با بازیگران اصلی سیاسی و اقتصادی جهان و نداشتن جایگاه مناسب در نظام مالی و بانکی بین‌المللی، مانع از بهره‌برداری پایدار از منابع مالی می‌شود. حتی با وجود پول فراوان، در صورت انزوای بین‌المللی، دسترسی به قطعات و خدمات مورد نیاز با هزینه‌های گزاف و موانع متعدد همراه خواهد بود و این وضعیت پایدار نخواهد بود.

بنابراین، هرچند وام ۵۰۰ میلیارد دلاری ممکن است برای مدتی کوتاه برخی دردها را تسکین دهد، اما بدون اصلاحات ساختاری و بهبود روابط بین‌المللی، ایران به زودی به نقطه فعلی یا حتی وضعیتی نگران‌کننده‌تر بازخواهد گشت.

منبع: khabaronline_ir