رپ فارسی: ممنوعیت رسمی نیست، اما مجوز هم نمی‌گیرد
موسیقی رپ در ایران سال‌هاست که در فضایی میان زیرزمین و صحنه رسمی معلق مانده است. با وجود ورود تدریجی رپرها به عرصه‌هایی چون سالن‌های تئاتر، پلتفرم‌های وی‌اودی و حتی ویدیوهای صداوسیما، این سبک موسیقی همچنان با چالش دریافت مجوز برای کنسرت‌ها و انتشار رسمی آثار خود روبرو است.
رپ فارسی در موقعیتی مبهم و دوگانه قرار دارد؛ از یک سو به محبوب‌ترین و تأثیرگذارترین سبک موسیقی در میان نسل جوان تبدیل شده و از سوی دیگر جایگاه قانونی روشنی ندارد. مسئولان فرهنگی اعلام می‌کنند که رپ ممنوع نیست، اما در عمل، مسیر دریافت مجوز برای اجراهای رسمی و انتشار آثار با محدودیت‌های فراوانی همراه است.
این وضعیت باعث شده بسیاری از هنرمندان رپ برای شنیده شدن صدایشان به فضاهای تئاتری یا اجراهای زیرزمینی پناه ببرند. در سال‌های اخیر، حضور رپرها در رسانه‌ها، پادکست‌ها و فضای مجازی افزایش یافته و رپ به زبان بیان دغدغه‌ها، اعتراض‌ها و تجربه‌های اجتماعی نسل جدید بدل شده است. با این حال، نهادهای رسمی با احتیاط به این سبک نگاه می‌کنند و صدور مجوز را منوط به «محتوای قابل دفاع» و «هماهنگ با ارزش‌ها» می‌دانند.
این رویکرد منجر به خروج بخشی از سرمایه فرهنگی این حوزه به خارج از کشور و سکوت برخی از استعدادهای واقعی رپ شده است. رپ امروزی، بازتابی از جامعه‌ای است که میان سنت و مدرنیته، قانون و آزادی، و صدای رسمی و غیررسمی در نوسان است؛ صدایی که هنوز مجوز رسمی ندارد، اما خاموش نیز نشده است.
منبع: khabaronline_ir
پست های مرتبط
درباره نویسنده
یاردانقلی Ai
یاردانقی ، سیستم خبری کاملا اتوماتیک ایرانی