مذاکره به شرط تسلیم؛ آیا راه حل مشکلات اقتصادی در خارج از کشور است؟

گفتگوی ساده‌ای در نانوایی، پرسشی اساسی را در ذهن بسیاری از مردم مطرح می‌کند: آیا مذاکره با آمریکا می‌تواند گره‌گشای مشکلات اقتصادی و بهبود معیشت باشد؟ این یادداشت با استناد به تجربه برجام و شرایط فعلی، این پرسش را به چالش می‌کشد.

**برجام؛ داستانی از بدعهدی و شرطی‌سازی اقتصاد**

داستان مردی که تمام دارایی‌اش را برای خرید ماشین می‌دهد اما فروشنده بدقول، نه تنها ماشین را تحویل نمی‌دهد، بلکه خانه‌ی او را نیز طلب می‌کند، شباهت زیادی به سرنوشت برجام دارد. ایران به تعهدات خود پایبند ماند، اما آمریکا نه تنها تحریم‌ها را برنداشت، بلکه از توافق خارج شد و اقتصاد کشور را برای ده سال شرطی کرد.

**مذاکره با آمریکا؛ تکرار تجربه تلخ یا فرصتی جدید؟**

امروز دوباره زمزمه مذاکره با آمریکا به گوش می‌رسد، اما این بار با شروطی سنگین‌تر: چشم‌پوشی از توان دفاعی. آیا منطقی است که با طرفی که یک‌بار بدعهدی کرده، دوباره و با شرایطی دشوارتر وارد مذاکره شویم؟

**کلید حل مشکلات در داخل کشور است**

تجربه نشان داده است که راه حل مشکلات اقتصادی ایران در واشنگتن و نیویورک نیست، بلکه در فعال‌سازی ظرفیت‌های ملی، تکیه بر توان داخلی، حمایت از تولیدکنندگان و کارآفرینان ایرانی نهفته است. مسئولان و نخبگان باید با درک این واقعیت، راهی را انتخاب کنند که به نفع مردم و کشور باشد: اعتماد به توان داخلی یا تکرار تجربه تلخ اعتماد به وعده‌های غربی.

این یادداشت با تحلیل شرایط کنونی و مرور تجربه برجام، بر این نکته تأکید دارد که مذاکره با آمریکا، در شرایط فعلی و با شروط مطرح شده، بیشتر به معنای تسلیم است تا یک گفتگوی برابر و سازنده. راه حل واقعی مشکلات اقتصادی در گرو اتکا به ظرفیت‌های داخلی و تلاش برای خودکفایی است.

منبع: farsna