خشکسالی عقل و خرد؛ راه حل بحران جمعیت در ایران چیست؟

محمدحسین پاپلی یزدی، جغرافیدان، با انتقاد از رویکردهای مدیریتی در ایران، اعلام کرد که کشور با «خشکسالی عقل و خرد» مواجه است. وی با اشاره به تجربیات گذشته، تاکید کرد که پایتخت‌های موفق دنیا همواره در کنار دریاها یا رودخانه‌های قابل کشتیرانی قرار داشته‌اند. پاپلی یزدی به عدم توجه به توصیه‌های مشاوران بین‌المللی در سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۴ مبنی بر استقرار ۲۵ تا ۳۰ درصد جمعیت در سواحل جنوب ایران اشاره کرد و گفت که این فرصت از دست رفت. وی افزود که حتی امروز نیز با وجود تاکید کارشناسان و مسئولان بر لزوم انتقال بخشی از جمعیت به سواحل دریای عمان، منافع‌طلبان مانع اجرای این طرح شده‌اند و در عوض، با هزینه‌های گزاف، آب را از این منطقه به شهرهای مرکزی منتقل می‌کنند که این امر خلاف منافع ملی است. این جغرافیدان، ریشه مشکلات را نه کمبود منابع، بلکه «خشکسالی مدیریتی» و «کمبود خرد جمعی» دانست و اظهار داشت که بسیاری از مطالعات حوزه آب در خدمت «مافیای آب» قرار گرفته است. پاپلی یزدی با مقایسه جمعیت ۸ میلیونی ایران در سال ۱۳۰۰ با بیش از ۸۵ میلیون نفر در سال ۱۴۰۰ (به علاوه مهاجران)، این رشد جمعیتی را چالش‌برانگیز خواند و پرسید که آیا با ظرفیت‌های موجود باید اجازه رشد بیشتر جمعیت را داد. وی با رد منطق افزایش جمعیت تا ۱۵۰ یا ۲۰۰ میلیون نفر، بر ضرورت «مدیریت جمعیت» تاکید کرد و خواستار استقرار ۳۵ درصد جمعیت کشور در سواحل دریای عمان طی ۲۰ سال آینده شد.

منبع: khabaronline_ir