با کناره‌گیری جریان صدر و ائتلاف النصر، ائتلاف‌های سیاسی شیعه در عراق تحت عنوان «چارچوب هماهنگی» شکل می‌گیرند، در حالی که نخست‌وزیر با ائتلافی مستقل وارد رقابت می‌شود.